Van vrijdag op zaterdag nacht best prima in het ziekenhuis geslapen.
Wel een aantal keer wakker gemaakt door een zuster voor de bloeddruk en een paar keer wakker geworden van de pijn. De morfine pomp geeft mij een misselijk en jeukend gevoel daarom hebben ze gelijk s'ochtends mij afgekoppeld van de pomp. Joepie! een leven zonder slangen.
S'ochtends zijn mijn ouders met Jeep op bezoek geweest. Het was fijn ze even te zien.
Daarna was het wachten op de fysiotherapeut zodra die geweest was en ik een beetje met krukken op pad kon zou ik naar huis kunnen.
Mijn bestemming voor mijn eerste wandeling was heel praktisch de toilet. Toch fijn om zelf naar de wc te kunnen gaan in plaats van een po te vragen. Dit ging heel goed en een paar minuten later zat ik met veel pijn maar ZEER TROTS op deze mijlpaal weer in mijn bed.
Gelijk Chris bellen of hij mij met bezoekuur komt halen. Dan alleen nog het trombose spuitje. Als we deze er zelfstandig in kunnen zetten kunnen we gaan. Zelf durfde ik dat toch niet, maar mijn bikkel Chris had er geen problemen mee.
Even passen en meten en dan via Akersloot door naar Etten-Leur. Om 19.15 uur kwamen wij hieraan. Hierna gelijk naar bed en slapen...
Groetjes,
Moniek
Hoi Hoi
BeantwoordenVerwijderenHier een berichtje uit Roosendaal
De operatie is nu achter de rug en op naar een lang herstel,maar je kunt nu vooruit kijken
Wij komen straks even langs
Kusjes Bap en José
lieve moniek
BeantwoordenVerwijderenBart en ik zijn blij dat de operatie is gelukt.
wij komen van de week even kijken,en veel beterschap xxx
van Bart en Roos
Hee gezellig zit je maar een kilometer verder op.
BeantwoordenVerwijderenSuper dat je weg mocht uit het ziekenhuis.
Ik bel je morgen!
Marjolein,
Nu maar hopen dat Jeep nu ineens niet gaat lopen...........en door heeft dat jij dat niet kan!!
BeantwoordenVerwijderenDoor
Moniek fijn om te lezen dat je een zeer goed hotel hebt gevonden en met pijnstilling net zo relaxed bent als Chris.
BeantwoordenVerwijderenHeel goed
Niko en Marijke